گفتاری کوتاه درمورد امام باقر
امامخمینی(رحمت الله علیه): ما مفتخریم باقرالعلوم(علیه السلام) که بالاترین شخصیت تاریخ است و کسی جز خدای تعالی، رسول خدا(صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار(علیهم السلام) مقام او را درک نکرده و نتوانند کرد، از ما است.
امام باقر(ع) در اول ماه رجب سال 57 هجری قمری متولد شدند. زندگانی حضرت باقرالعلوم(ع) دارای جلوههای گوناگونی است که هر یک مظهر برکات فراوانی برای جامعه بشریت در طول تاریخ بودهاست که در ذیل نمونههایی از آنها را اشاره می نماییم:
- زندگی علمی امام را در آیینه اندیشههای شاگردان و جلوههای معارف و درسهای عقیدتی و اخلاقی و مبارزه با جریانهای فکری منحرف خوارج، قدریه، غائیان و بدعتگذاران و اهل قیاس و تعلیم فقه و شیوه درست آن و حکمتها و درسها و بیانات آن حضرت میتوان دید.
- زندگی سیاسی آن حضرت را در بینش سیاسی خط مشی و شرایط سیاسی زمان و خلفای حاکم جابر و موضعگیریهای ایشان و حمایتهای لازم و مناسب از قیامهای مبارزین علوی مانند: "زید بن علی" و دیگر مبارزین صالح مانند مختار ثقفی و... را میتوان مشاهده کرد.
- زندگی عبادی آن حضرت را در دعاها، نیایشها، عبادات، نمازها و دلمشغولیهای معنوی آن بزرگوار میتوان ملاحظه نمود.
- زندگی اجتماعی آن اسوه کامل را در کار و تلاش ایشان در اوج تقوا، زهد، اشتغالآفرینی، حضور سازنده در جامعه، رسیدگی به امور محرومان، سخاوت، مروت و شکیبایی ایشان میتوان یافت.
- زندگی خانوادگی ایشان در صمیمیت، محبت و عاطفه خانوادگی و احترام به حقوق یکایک افراد خانواده و رسیدگی لازم به مسائل خانوادگی حضرت، قابل رؤیت است.
آنچه قابل توجه و تاکید است این میباشد که نباید امام باقر(علیهالسلام) را منحصراً بهعنوان چهره مدرس زبردستی که فقط به تدریس اشتغال داشته خلاصه کرد؛ بلکه امام(ع) را انسان کاملی بدانیم که به دلیل شرایط خاص اجتماعی و سیاسی، نتوانست نهضت فکری، علمی و فرهنگی قابل توجهی را پایهگذاری نماید ولی زندگی آن حضرت(ع) سراسر جهاد است و حماسه و شور و شعور و در همه ابعاد حیات انسانی.
امروز شیعه، فقهای اسلام و حوزههای علمیه خود را مدیون تعالیم و احادیث و مجاهدتهای ارزشمند آن حضرت(ع) میدانند و افتخار شاگردی مکتبش را دارند. ما هم سعی میکنیم که ان شاء الله از احادیث و تعالیم ارزشمند ایشان استفاده لازم را ببریم.
تنظیم و تدوین: مصطفی نیلیپور