بازخوانی ظهور مهدی موعود(عج)
در این مقاله سه مسئله روز و مورد نیاز درباره حضرت مهدی(عج) جهت علاقمندان و منتظرین واقعی آن حضرت، مورد بررسی اجمالی قرار می‌گیرد: شرائط ظهور، علائم ظهور، کلیدهای تسریع بخشی ظهور.
الف) شرایط ظهور
ظهور کامل حضرت ولی عصر(عج) را ظهور کبری می‌نامند. اینکه ظهور را به‌عنوان ظهور کبری قلمداد می‌کنند بدین خاطر است که آن بزرگوار در حال حاضر در ظهور صغری به سر می‌برند و وظائف امامت را در دوران انتظار، در حد ضرورت و مورد نیاز انجام می دهند؛ یعنی امر نظارت و حضور در جامعه و هدایت فقها و مراجع به عنوان نواب عامه، چرا که او امام قائم است نه امام غائب، و مهم‌ترین مأموریت و مسئولیت الهی ایشان در این دوران، آماده کردن جامعه برای ظهور کامل خویش است.
شرایط ظهور کبری چهار شرط است که به‌طور کامل باید محقق شود تا ظهور رخ دهد و طبیعی است که تا شرایط هر امری به‌طور کامل محقق نشود، مشروط به‌وجود نمی‌آید. این چهار شرط عبارتند از:
1) وجود قانون جامع و کامل:
رکن مهم ظهور کبری وجود قانون جامع است که همان قرآن کریم است که در حال حاضر، وجود دارد و در دسترس همگان می‌باشد. او اجرا کننده کامل این قانون الهی و سنت‌های معطل مانده آن است که این کار، فقط از عهده او بر می‌آید و بس.
2) وجود و حضور کامل امام معصوم:
او را صاحب الزمان، ولی‌عصر و امام زمان می‌خوانند. او هم‌اکنون حضور دارد و غایب نیست؛ بلکه در ظهور صغری به سر می‌برد و در جریان کامل امور عالم می‌باشد. در میان مردم حضور دارد. هرگاه که هر چهار شرط از شرائط ظهور، کامل شد، او هم به اذن پروردگار، ظهور کبری خواهند فرمود.
3) حضور همکاران جان برکف از سنخ ظهور کبری:
مدیرانی که قرار است در حکومت جهانی واحد با حضرت(عج) همکاری کنند. بنا بر روایات رسیده همان سیصد و سیزده نفر مرد و زن صالح و توانمند هستند که در شرایط خاص و در طول زمان، آب‌دیده و تربیت شده‌اند و باید چنین یَلان مدیریتی، ظرفیت و تحمل حکومت جهانی واحد را در حد اعلا دارا باشند تا بتوانند بازوی توانمند اجرایی حضرت ولی عصر(عج) در اداره چنین حکومتی باشند. به نظر می‌رسد فعلاً همه این مدیران جهانی آماده نشده‌اند و لذا این شرط، هنوز به‌طور کامل محقق نشده است و در بازه زمانی خاص و در کوران حوادث و فراز و نشیب‌های گوناگون، آرام آرام، تربیت می‌شوند ان‌شاءالله.
4) پذیرش عمومی و بستر کامل مردمی جهانی:
اینکه عموم مردم در سطح جهان از شرایط موجود خسته شده باشند و نه‌تنها به حاکمان و مسئولان و حکومت های فعلی دل نبسته، بلکه از آنها دل کنده و آزرده‌اند و به‌راستی و با تمام وجود، منجی و ناجی جهانی را طلب می‌کنند که فعلاً چنین خواهندگی عمومی، وجود ندارد. لذا این شرط از شرائط کامل ظهور هم محقق نشده و همه مردم آماده اجرای حداکثری احکام الهی، توسط امام معصوم(ع) نیستند.
قرار است جهان، جهانی دیگر شود، یعنی اینکه همه عدالت پیشه و عدالت خواه شوند. همه صلح‌طلب و پذیرای راستین صلح گردند. همه حقیقت جو و حقیقت خواه و منادی حقیقت شوند و قرار است جنود عقل، بر فرد و خانواده و جامعه حاکم گردد و جنود جهل، از فرد و خانواده و جامعه، رَخت بربندد.
در جهت تحقق این امر، بزرگان علما فرموده‌اند: وقتی قرار است چنین وضعیتی بر جهان حاکم شود لازم است که افراد جامعه، برخوردار و مجهز به سه نوع جهاد باشند: جهاد اصغر، جهاد اکبر و جهاد اعظم. یعنی باید در عرصه مبارزه با دشمن خارجی، به تمامی، آمادگی داشته باشند(جهاد اصغر) و همچنین از مجاهده نفسانی کافی و وافی برخوردار باشند(جهاد اکبر) و علاوه بر آنها از جهاد اعظم، بهره‌مند باشند؛ یعنی اینکه باید برای تحقق ظهور و تداوم آن در مقیاس جهانی، بیندیشند و در ابعاد جهانی در تحولات جامعه بشری، احساس مسئولیت نموده، اقدام کنند. مسلم است که با اقدامات کوچک و موردی و اندیشه‌های بسته نمی‌توان به ظهور کبری رسید.
مصادیق و چشمه های این تفکر و ایده را می‌توان در رهنمودهای عملی امام خمینی(ره) دید که فرمودند: هسته‌های حزب‌الله را در سراسر جهان باید پایه‌گذاری کرد. نمونه‌های این تفکر جهانی را در لبنان، سوریه، بحرین، عراق، یمن، نیجریه و در برخی کشورهای دیگر جهان می‌توان مشاهده کرد. همچنین تشکیل مجامع جهانی شیعی و تشکیل جامعه المصطفی در ایران را می‌توان ملاحظه نمود که نمایندگان بیش از صد و چند کشور جهان در ایران آموزش‌های لازم دینی و سیاسی را تعلیم میبینند.
*****
ب)علائم ظهور
باید توجه کنیم که شرایط ظهور، و علائم ظهور، دو مقوله‌اند. منظور از علائم و نشانه‌های ظهور که در روایات آمده است، بیش از صدها نشانه است که شامل چند گروه می‌شود:
1) علائم و نشانه‌های حتمی:
این نشانه‌ها در آستانه ظهور کامل رخ می‌دهد که به‌طور کلی عبارت‌اند از: خروج سفیانی، قتل نفس زکیه، خروج یمانی، خروج سید حسنی، خروج سید خراسانی.
2) علائم و نشانه‌های فرا طبیعی:
این نشانه‌ها نیز در آستانه ظهور کامل بروز می‌کند که عبارت‌اند از: صیحه آسمانی(همان ندای آسمانی است که توسط جبرئیل امین، به‌منظور اطلاع‌رسانی به همه مردم جهان، انجام می‌گیرد)، آمدن حضرت عیسی از آسمان هفتم، همراهی جبرئیل و میکائیل دو فرشته اعظم الهی.
3) علائم و نشانه‌های غیر حتمی:
برای این مورد، صدها نشانه و علامت وجود دارد که عبارت‌اند از: کوتاه شدن عمرها، ظهور بیماری‌های جدید و گسترده، جنگ‌ها و زیاد شدن خون ریزی‌ها، گریزان شدن مردم از علمای دین، زیبا شدن صورت‌ها و زشت شدن سیرت‌ها و ... .
4) علائم و نشانه‌های خاص:
از جمله موارد آن می‌توان به باز شدن لواء و پرچم مهدوی که شعار "البیعت لله" بر آن نقش بسته است، اشاره کنیم.
*****
ج) کلیدهای سرعت بخشیدن به ظهور
آیا تأخیر یا تعجیل در ظهور، امری شدنی است و به رفتار و حالات ما بر می‌گردد یا اینکه ظهور، در یک مقطع زمانی، به طور مشخص و ثابت رخ خواهد داد؟
در این قسمت به راهکارهای فراهم کردن بسترهای مناسب مردمی و پذیرش عمومی جهت تسریع در ظهور، اشاره می‌کنیم.
1) گفتمان سازی انتظار و نزدیک دیدن ظهور:
آرزوی مثبت داشتن در تسریع ظهور و مهیا شدن برای ظهور، بسیار مؤثر است. لذا در دعای عهد می‌خوانیم: إِنَّهُم یَرَونَه بَعیداً وَنَریه قَریباً.
2) کادر سازی و تعهد اجتماعی:
آسیب و مصیبتی که حضرت علی(ع) از آن می‌نالیدند، نداشتن کادر مناسب و نبود تعهد اجتماعی در میان مهاجرین و انصار بود به‌طوری‌که فرمودند: اگر چهل نفر متحداً مرا یاری می‌کردند، قیام می‌کردم(در مدت 25 سال دوران غصب خلافت).
3) اجتماع قلوب و اتحاد بر وفاداری:
یکی از دلایل اصلی محرومیت ظهور فردی و اجتماعی حضرت مهدی(عج) نبودن اجتماع قلوب و وجود اختلاف میان مردم است.
4) تغییر باطنی مردم و اصلاح نفس آنان
5) استغاثه، دعا، تضرع و احساس اضطرار عموم مردم
6) توبه اجتماعی:
نمونه عملی این سنت الهی، در سرنوشت قوم حضرت یونس(ع) دیده می‌شود.
7) تربیت مهدوی:
"مهدی باوری" و سپس "مهدی یاوری" فراگیر در جامعه.
8) مسئولیت‌پذیری و اطاعت امر رهبری
9) تربیت عاشورایی:
نمونه عملی آن شهدای انقلاب اسلامی می‌باشند.
10) رفع موانع ظهور:
گناهان فردی، گناهان اجتماعی، غفلت‌ها، نادانی‌ها، هتاکی‌ها، پرده‌دری‌ها، جرأت انجام گناه، گناهان جدید و... .
11) تشکیل خانواده مهدوی:
این مورد، کوچک‌ترین سلول تشکیل‌دهنده جامعه مهدوی و جامعه جهانی موردنظر اسلام است.
*****
انتظار باید قائمانه باشد، در غیر این‌صورت انتظار قائدانه به هیچ وجه ثمر بخش نیست. در فرازی از دعای ندبه به درگاه خداوند عرضه می‌داریم: اَللهُمَّ أَعِنَّا عَلَی تَأْدِیَةِ حُقُوقِهِ إِلَیْهِ. خدایا مدد کن تا به یاری تو حقوقی که امام زمان(ع) بر ذمه ما دارد را بتوانیم ادا کنیم.
راستی امام زمان(ع) چه حقوقی بر گردن ما دارد که موظفیم آنها را ادا نماییم و در این راستا نیز به مدد الهی محتاج هستیم؟
ما عهده‌دار زمینه سازی ظهور کبری هستیم و در این رهگذر باید ساز و کارهای مناسب و خداپسند را به‌کار بگیریم.
آیا حضور او، نظارتش و هدایتش را در زندگی شخصی و اجتماعی احساس می‌کنیم و باور داریم؟
آیا به نوبه خود جهت آماده شدن جامعه جهت ظهور کبری سهمی برای خود قائل هستیم و متعهدانه گام‌هایی را در این راه برداشته‌ایم؟
آیا می‌دانیم که همه خیرات و فیوض عالم در پرتو وجود امام زمان(ع) به انسان‌ها می‌رسد و اگر او نبود، زمین اهلش را فرا می‌گرفت؟
آیا توجه داریم که حیات به اضافه معرفت و بصیرت نسبت به امام، حیات واقعی است؛ چرا که در غیر این‌صورت، مرگ تدریجی است؟
در پایان به درگاه خداوند عرضه می‌داریم:
اللهم عجل لولیک الفرج وارزقنا رویته و رضایته و زیارته.