مصطفی نیلی‌پور

امام ‌زمان(عج) در توقیع مبارک به نائب خاص خود "محمد بن عثمان" امامان را ولاة امر پروردگار خواندند و در سه محور مطالبی را بیان فرمودند:

الف) توصیف امامان

ایشان امامان(علیهم السلام) را این‌گونه معرفی نمودند:

1. أَلمَأمُونوُن عَلی سِرِّک: امانت‌داران اسرار الهی
2. اَلمُستَبشِرُون بِأَمرِک: بشارت دهندگان اوامر الهی
3. اَلواصِفُونَ لِقُدرَتک: تبیین‌کنندگان قدرت الهی
4. اَلمُعلِنُونَ لِعظمتک: آشکار کنندگان عظمت الهی
5. مَعادِنَ کَلِماتک: معادن کلمات الهی
6. اَرکاناً لِتَوحیدِک وآیاتِک: ارکان توحید و آیات الهی
7. مقاماتک الّتی لاتَعطیل لَها في کل مکان: تعطیل ناپذیری قدرت ائمه در هر مکان و زمان
8. یَعرِفُکَ بِها مَن عَرَفَکَ: عرفان الی‌ الله از گذر ائمه(ع) می‌باشد

ب) نقش امامان در هستی

ایشان در یک بیان کوتاه، مسئولیت‌های افاضه شده از جانب پروردگار را چنین بیان نمودند:

1. اَعضادٌ: بازوان اجرایی خداوند در عرصه‌ی هستی
2. اَشهادٌ: شاهدان و گواهان حضرت حق
3. مُناةٌ: میزان‌ها و معیارهای الهی
4. اَذوادٌ: مدافعان حریم الهی
5. حَفَظَةٌ: حافظان حریم پروردگار
6. رُوّادٌ: بازرسان الهی

ج) درخواست ما از پیشگاه الهی در پرتو امامان

ایشان در این فراز به ما آموختند که از امامان که همان ولاة امر پروردگارند چه درخواست کنیم:

1. أَن تَزیدَني ایماناً وتَثبیتاً: افزایش ایمان و پایداری بر آن
2. وَاغفِرلَنا ماتَعلَمُ مِنّا وَلانَعلَمُ: طلب مغفرت از آنچه می‌دانیم و آنچه نمی‌دانیم
3. وَاعصِمنا مِنَ الذُّنوُبِ خَیرَ العِصَم: حفاظتمان کن از انجام گناه که بهترین حافظانی
4. وَاکفِنا کَوافيَ قُدرَتِکَ: خودت مقدراتمان را کفایت کن
5. وَامنُن عَلینا بِحسنِ نَظَرِکَ: با نیک نظری بر ما منت‌گذار
6. وَلاتَکِلنا إِلي غَیرِک: هیچ‌گاه ما را به ‌غیر خودت رها مکن
7. وَبارِک لَنا فیما کَتَبتَهُ لَنا أَعمارَنا: و آنچه برای مدت عمر مقدر فرمودی به خیر و برکت فرما
8. وَاَصلِح لَنا خَبیئَةِ أَسرارِنا: اصلاح کن اسرار درونی و پوشیده ما را
9. وَاعطِنا مِنکَ الأَمان: از جانب خودت اَمانمان بخش
10.  وَلاتَمنَعنا مِن خَیرِکَ: ما را از خیراتی که تو صلاح می‌دانی محروم نفرما

*****

امام ‌زمان(عج) در بیانی کوتاه، یک اقیانوسِ بی‌بدیل از معرفت‌شناسی امام را به ما هدیه نموده‌اند. بیان جامع و کامل امام‌شناسی از امامی که خود در جریان امور عالم است، سخن از خداشناسی و امام‌شناسی و امت شناسی است. امام‌شناسی تا آنجا اهمیت دارد و حیاتی است که معصوم(ع) فرمودند: "مَن ماتَ وَلَم یَعرِف اِمامَ زَمانِه مَاتَ مَیتَةَ الجاهِلیة، آنکه امام زمانش را نشناسد و بمیرد، همانند کسی است که در زمان جاهلیت مرده ‌است". عدم معرفت نسبت ‌به امام، معادل تفکر و بینش دوران جاهلیت تلقی شده ‌است.

این امام است که دستمان را می‌گیرد و در کوره راه‌ها و گردنه‌های زندگی همراهمان هست تا به کوی سعادت برساندمان.

بشناسیم خدا را آن‌چنان‌که امام ‌زمان(عج) فرمودند: بشناسیم امامان و امام زمان را و بدانیم که از آن بزرگواران چه بخواهیم و با آنان چه بگوییم؟!.

منبع: صفحه 225 مفاتیح ‌الجنان