مدیریت بحران حضرت زینب(سلام الله علیها)
مدیریت بحران در عاشورا اوج رسالت و مسئولیت جهانی حضرت حضرت زینب بود. ایشان در مدیریت بحران، پیشگیری از وقوع بحران، مداخله در بحران و آرامش و سالم سازی بعد از وقوع بحران و برون رفت از بحران، مدیری بسیار کارآزموده و استثنائی بودند و توانستند از شرایط بحران به سلامت عبور نمایند، به‌ویژه آنکه در همین شرایط بحرانی نیز حامل مجموعه پیام‌های جهانی برای هر زمان بودند که این امر به‌خوبی عملی گردید و رسالت ایشان محقق گشت.
پیام آزادی از قید گردنکشان تاریخ، پیام عزت و آزادگی، پیام شهادت با عزت، پیام پیروزی خون بر شمشیر و ... مجموعه ییام هایی بودند که در بحرانی ترین لحظات تاریخ و عظیم‌ترین بحران‌ها باید با رساترین فریادها به گوش جهانیان رسانده شود و الحق که حضرت زینب(س) توانست به نحو شایستهای در متن بی‌نظیرترین بحران‌های بشری، مدیریتی موفق و نمونه داشته باشد.
- ابعاد مدیریت بحران حضرت زینبت(س)
مدیریت برخورد: ایشان با صبوری و تسلط بر خویشتن و مدیریت بر خشم و عواطف و داشتن روحیه ای عظیم و والا و با آن همه داغ و مصیبت و خشونت و رذالت که دیده بود، عالی‌ترین مدیریت را بر خویشتن داشت.
مدیریت بر کاروان اهل بیت: مدیریت بر زنان داغدار و کودکان یتیم و خسته و گرسنه و تشنه در سفر و در حضر و نیز مدیریت بر احوالات حضرت سجاد(علیه السلام) در شرایط کسالت، بُعدی موفق و ویژه از مدیریت بحران زینبی است.
همچنین مدیریت بر خنثی سازی و دگرگون سازی توطئه های یزیدیان و نا پاکان و غافلان که از هر سوء ساری و جاری بود، مدیریت کارساز و بی بدیل حضرت زینب (س) بود.
این مدیریت، مدیریتی بی‌نظیر بود که توانست از آن همه خون های پاک به ناحق ریخته و فضای مرعوب کننده، حماسه ای جاودان بسازد و آیا به راستی، کسی غیر از حضرت زینب (س) در آن شرایط، توان چنین مدیریتی داشت که بتواند غم حسین (ع) را ماندگار و ابدی کند؟!!
چیزی که دشمن نابکار با تمام قدرت و امکانات و برنامه ها در صدد محو و نابودیش بود، از این روی بود که او را نائبة الحسین لقب داده اند که فعالیت های سیاسی و اجتماعی او مهر تایید و مشروعیت کامل داشته باشد.
به نظر می رسد که سحت ترین دوران مدیریت بحران حضرت زینب (س) زمانی بود که پس از آن همه مصیبت و داغ و ماتم که در مدت زمان کوتاه بر سر اهل بیت آمده بود، دشمن لجوج و عنود، دستور به آتش کشاندن خیمه های آل الله را صادر کرد. اینجا بود که حضرتش در آن شرایط سخت بحرانی با کمال اقتدار و قدرت و وقار بر تَلّ زینبیه ایستادند و بر "عمر بن سعد" فریاد کردند که در غارت خمیه ها و اموال، لحظه ای درنگ کن تا زنان و دختران اهل حرم، اموال و لباس و زیور آلات و اشیاء قیمتی خود را همه یک جا گرد آورند تا آن‌گاه یزیدیان، آنها را به یغما ببرند و با این تدبیر مبتکرانه و خاص خود، مانع آزارها و اذیت به زنان و کودکان حرم شدند و در آن شب ماتم و اندوه، به‌خوبی توانستند از هرگونه تعرض به زنان و کودکان جلوگیری نمایند و از حضرت سجاد(علیه السلام) نیز حفاظت و حراست کنند.
همچنین زمانی دیگر، خود ایشان یک تنه، همه اهل حرم را یکایک سوار بر اشتران نموده به طوری که دست نامحرمان و نااهلال به سوی اهل حرم دراز نشود.
و این است گوشه ای از قهرمانی ها و مدیریت های حضرت زینب(س) و این است چهره واقعی و راستین این بانوی قهرمان و مدیر موفق در بحران‌ها، و این درحالی است که می بینیم عده‌ای، چهره دیگری از زینب می سازند، چهره ای ستم کِش و مصیبت زده و اسیر دست دشمن، که این چهره مربوط می شود به مظالم و جنایاتی که از سوی یزیدیان بر او روا داشته شده و این چهره هرگز درس‌آموز و قهرمان نیست و باید که چهره قهرمانانه و الگو ساز این ابرانسان برای امروز و هر روزمان مطرح و مورد گفتگو باشد ولاغیر.
نگارش: مصطفی نیلی پور