مصطفی نیلی‌پور

نوشته‌ها و گفتارهایی در کسوت معلمی

مصطفی نیلی‌پور

نوشته‌ها و گفتارهایی در کسوت معلمی

مصطفی نیلی‌پور
آخرین نظرات

۳۲ مطلب با موضوع «مقالات و نوشته‌ها :: چهارده معصوم(علیهم السلام)» ثبت شده است

خدای من، تویی که والا مکانی

تویی که جبران‌کننده بزرگواری

تویی که سخت توانمندی

تویی که از خلایق بی‌نیازی

تویی که کبریایی‌ات فوق‌العاده ا‌ست

 

تویی که بر انجام هر کاری که بخواهی توانایی

تویی که رحمت و لطف تو نزدیک است

تویی که بر وعده‌هایت عمل می‌کنی

تویی که صاحب نعمت فراوان

تویی‌که هرگاه خوانده شوی نزدیکی

تویی که بر کلیه خلق، احاطه داری

تویی که هر که به درگاهت توبه کند می‌پذیری

تویی که هر چه اراده کنی بر آن توانایی

تویی که هر چه بخواهی دست‌ یافتنی است

هر که شکرت کند شکرش گویی

هر که ذکرت کند ذکرش گویی

نیازمندانه تو را می‌خوانم

فقیرانه به درگاهت روی می‌آورم

خائفانه به پیشگاهت ناله سر می‌دهم

مغمومانه به درگاهت اشک می‌ریزم

ناتوانانه از تو کمک می‌گیرم

کفایت‌خواهانه بر تو توکل می‌کنم.

 

منبع:

بحارالانوار، جلد ۹۹، المصباح المجتهد کفعمی

 

گردآوری: مصطفی نیلی‌پور

۰ نظر ۱۹ مرداد ۰۰ ، ۰۲:۴۹

آیات فراوان و روایات گوناگون، بیانگر این حقیقت است که رکن اساسی دین، وفاداری و پایبندی به تعهدات دینی است.

اولین عهد و پیمانی که آفریدگار از ما انسان‌ها اخذ نمود، تعهد به عبودیت او و مخالفت با شیطان بود: أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ (یس، آیه 60).

در موارد متعددی امر به وفای عهد و پیمان‌ها و پایبندی ارزشمند به آن که موجب جلب رضایت پروردگار است مورد تاکید می‌باشد(بقره، آیه 40- بقره، آیه 27- نحل، آیه 90- مائده، آیه 1 و...).

همچنین در زمینه پیمان‌شکنی‌ها و نقض عهدها و نقض پیمان‌ها آیات فراوانی را مشاهده می‌کنیم.

۰ نظر ۱۹ مرداد ۰۰ ، ۰۲:۴۵

آیا برای بشریت خردشده و نگونساری که امروز دچار بحران محبوب است، جز شناختن و شناساندن ارزشهای متجلی در علی(علیه السلام) راهی هست؟! امروزی که بشر در ظلمات الحاد، زمهریر پوچی و هیچی و دوزخ اسراف و تکاثر و دنيـا دوسـتی و سرگردانی و یاوه‌سرائی و جاهلیت‌گرایی و ارزش‌ کُشی و خدا فراموشی و جهتم فقر و محرومیت در آن جاری و ساری است!.(بخشی از نوشتار ذیل)

  1. او امیر در میدان شگفتی‌ها بود. با شگفتی به دنیا آمد، با شگفتی‌ها زیست و با شگفتی به شهادت رسید.

  2. او امیر در میدان سخن و خطابه و مظهر کمال قدرت نطق و بیان بود. همه خطبه‌های آن حضرت از جمله خطبه‌های شقشقیه و طاووسیه و توحیدیه و خطبه‌های بدون الف و بدون نقطه و دیوان اشعار او چنین می‌گویند.
  3. او امیر در سیاست و حکومت‌داری بود. منشورهای حکومتی مکتوب او به فرمانداران و خطبه‌های رهگشایش در این زمینه و سیره حکومت علوی او شاهدی است گویا.
  4. او امیر در میدان رزم و کارزار بود. حضور دلاورانه و حماسی و شکوهمند او در غزوه‌ها و سریه‌ها در دوران رسالت و سه جنگ توانفرسای پنج سال حکومت علوی و لرزه انداختن بـر یَلان و پهلوانان در میادین رزم، بیانگر این واقعیت است.
۰ نظر ۱۹ مرداد ۰۰ ، ۰۲:۳۹

در متن خطبه غدیر مشاهده می‌کنیم که پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله) پیرامون ولایت علوی، نبایدها و انذارها و هشدارهایی با تعابیر گوناگون مطرح می نمایند و از جهتی دیگر، اوامر غدیری و التزامات ولایت علوی را به عنوان بایدهای غدیر بیان می نمایند.

راستی اگر امّت مسلمان این هشدارها و بایدهای غدیری نبوی را رعایت می‌کرد دنیای مسلمان امروز چگونه بود؟

۰ نظر ۱۹ مرداد ۰۰ ، ۰۲:۲۸

غدیری که منظور پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله) بانی و معمار آن بود با غدیری که امروزه بسیاری مطرح می‌کنند و برداشت دارند متفاوت است. غدیری که هم‌اکنون شاهد آن هستیم از دو سو تحریف شده‌ است: از یک طرف خودی‌ها و از سوی دیگر اغیار.


خودی‌ها غدیر را تشریفاتی و حبّی دیدند و پوسته‌ی غدیری را گرفتند که این غدیر منظور رسول اکرم(ص) نبوده و نخواهد بود؛ چراکه خطبه غدیر که در حکم منشور جهانی و جاودانه نبوی است و بیانگر رفتار بیست و سه‌ ساله حضرتش می‌باشد گویای این حقیقت است که غدیر، یعنی حکومت امام معصوم در طول تاریخ بشریت و حال‌ آن‌که اینان غدیر را مُثله کرده و به‌صورت سکولار می‌بینند و می‌فهمند.

۰ نظر ۰۷ مرداد ۰۰ ، ۰۶:۳۲

بسم الله الرحمن الرحیم

هفتاد افتخار حضرت علی(علیه السلام) به زبان خودشان

 

شناخت و معرفی شخصیت والای حضرت علی(ع) به عالم، و دفاع از همه حقوق آن حضرت(ع) از جمله حق سیاسی و حاکمیت بلامنازع ایشان، بستری مناسب، جهت اجرای اسلام ناب محمدی(ص)، درک نظام امامت، مسئله مهدویت و حکومت جهانی حضرت مهدی(عج) می‌باشد.

از جمله راهکارهای اثبات حقانیت حضرت علی(ع) برای پیشوایی بر امت اسلامی، تحلیل و تبیین امتیازات شخصیتی ایشان و در یک کلمه، افضلیت آن حضرت(ع) می‌باشد. امام علی(ع) به‌عنوان پیشوای معصوم و امیر غدیر، در روز شورای تعیین خلیفه سوم(سقیفه ثانی) به بیان افضلیت خود پرداختند و از حاضرین در شورای خلافت، اقرار به فضایل هفتاد گانه خود گرفتند.

متن روایت، از این قرار است:

۰ نظر ۰۶ مرداد ۰۰ ، ۰۴:۱۳

1) اول ذی الحجه:

روز ازدواج ملکوتی حضرت علی(علیه السلام) با حضرت زهرا(سلام الله علیها) تنها دو همسرِ معصوم ِ عالم.

2) هفتم ذی الحجه:

روز شهادت یکی از وارثان غدیر، حضرت امام محمد باقر(علیه السلام) در سال 114 هجری قمری.

3) نهم ذی الحجه:

روز عرفه با آن همه عظمت، روزی که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) خطبه‌ی غدیری کوتاهی ایراد نمودند.

4) دهم ذی الحجه:

روز حدیث ثقلین(انّی تارکٌ فیکم الثِّقلَین کتاب اللهِ و عترتی ما ان تمسّکتم بهما لن تضلّوا ابداً لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض)؛

روز عید قربان، روز ایراد خطبه‌ی غدیری کوتاه، در رمی جمره عقبه، توسط پیامبر اکرم.

5) یازدهم ذی الحجه:

روز ایراد خطبه کوتاه غدیری، در مِنی، در مسجد خیف(بیان مجدد حدیث ثقلین).

۰ نظر ۰۶ مرداد ۰۰ ، ۰۳:۴۰

1- فرستادن جارچیان از جانب پیامبر(صلی الله علیه و آله) به اطراف مدینه برای خبر کردن سفر حجة الوداع که در حقیقت این سفر، همان حجة البلاغ بود؛

2- ارسال نامه از جانب پیامبر(ص) به یمن و نجران برای حضرت علی(علیه السلام) که از آنجا به جمع حجاج غدیر(در مکه) بپیوندند؛

3- دعوت از حجاج بین مکه و مدینه برای پیوستن به حجاج غدیر؛

4- دعوت عمومی از مردم مناطق مختلف پهنه اسلامی، برای سفر حج که که سفر حج امسال، سفری ویژه است؛

5- ایراد چند خطابه و سخنرانی توسط پیامبر اعظم(ص) در مکه، عرفات، منا و مسجد خیف درباره جایگاه حضرت علی(ع) و فضایل ایشان؛

۰ نظر ۰۶ مرداد ۰۰ ، ۰۳:۴۰

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) در غدیر به ما آموختند که با ائمه بیعت کنید و بگویید:

با قلب بیعت می‌کنیم،

با جان بیعت می‌کنیم،

با دست بیعت می‌کنیم،

با زبان بیعت می‌کنیم،

شک در ولایت ائمه نمی‌کنیم،

از این بیعت برنمی‌گردیم،

این بیعت را تبدیل نمی‌کنیم.

شاهد در این بیعت، خدا و پیامبران و همه مطیعان(فرشتگان، لشکریان خدا، همه بندگان خدا) هستند. اعتراف می‌کنیم که ولیّ و فرمانروای ما علی(علیه السلام) و امامان(علیهم السلام) از نسل او هستند.

با این بیعت زنده‌ایم،

بر این بیعت می‌میریم

و با این بیعت در قیامت مبعوث می‌شویم.

این بیعت را شنیدیم، مطیعیم در برابر آن، به آن راضی و خشنودیم.

قبول ولایت می‌کنیم

با جان،

با قلب،

با زبان.

بگویید: ٱلْحَمْدُ لِلَّٰهِ که ما را بر ولایت ائمه هدایت کرد؛ اگر ما را به ولایت ائمه هدایت نمی‌کرد ما خود به آن راه نمی‌رفتیم و گمراه می‌بودیم.

۰ نظر ۰۶ مرداد ۰۰ ، ۰۳:۲۹

أنا و جمیع من فوق التراب

فداء تراب نعل ابي تراب

(صاحب ابن عباد)

۰ نظر ۰۶ مرداد ۰۰ ، ۰۲:۴۶