أنا و جمیع من فوق التراب
فداء تراب نعل ابي تراب
(صاحب ابن عباد)
(صاحب ابن عباد)
ابن الوقتها و فرصتطلبان هر زمان را در راستای رسالت علوی شناختن.
تنظیم و تدوین: مصطفی نیلیپور
غدیر یک اقدام سیاسی و حکومتی پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله) برای همیشه مسلمانان بوده است.
تنظیم و تدوین: مصطفی نیلیپور
غدیر، نقطه عطفی بر تارک تاریخ اسلام و تشیع است که همواره درخشش خاصی دارد؛ چراکه سرمنشاء تمدن و فرهنگ اصیل اسلامی، یعنی شیعه میباشد. قبول یا نُکول این حقیقت اسلامی، سرنوشت فردی، جمعی و خانوادگی مسلمانان را در دنیا و آخرت به سمت سعادت یا شقاوت ابدی رقم میزند.
پیام غدیر، حساسترین فراز تاریخی و مهمترین رسالت نبوی است که براساس متن خطبه غدیر، همگان باید مبلغ آن باشند و باید که نسل به نسل، این میراث نبوی به فرزندان و ذریهها منتقل شود.
شناخت و معرفی شخصیت والای حضرت علی(علیه السلام) به عالم و دفاع از همه حقوق آن حضرت، از جمله حق سیاسی و حاکمیت بلامنازع ایشان و امامان برحق، بستری مناسب جهت اجرای اسلام ناب محمدی و درک نظام امامت و مسئله مهدویت و حکومت جهانی حضرت مهدی(عج) است؛ چراکه اگر حضرت علی(ع) مولود غدیر است، حضرت مهدی(عج) موعود غدیر است و در خطبه غدیر، علاوه بر ذکر حضرت ایشان، چگونگی و ویژگیهای دوران مهدویت توصیف شده است.
از دیرباز، واقعه غدیر به همان اندازه که سبب مسرّت و خوشحالی دوستان و پیروان اهلبیت(ع) بوده است، برای دشمنان بهویژه منافقین امّت و وهابیّت، ناخوشایند و غیر قابل تحمل بوده است. شناخت صحیح ماجرای غدیر و پاسداشت آن از جنبه عاطفی و معرفتی، و شناساندن پیامهای غدیر به بشریت، در واقع شناختن و شناساندن همه خوبیها و نیکیها است و همچون ریسمان الهی میماندکه سبب کمال اتّصال ولایت علوی به رسالت نبوی است.
بر اساس رسالتی که در این زمینه احساس شد، با مروری بر خطبه غدیر، این منشور جهانی و جاودانی نبوی، سعی شده است در قالب طرحهایی برگرفته از خطبه غدیر، حالت اجرایی و کاربردی نکات برگزیده، ارائه گردد تا در جلسات و مجامعی که امکان خطبهخوانی کامل وجود ندارد، بهره مناسب از آنها گرفته شود. بهعنوان مثال، تحت عنوان: پیامهای برگرفته از غدیر، غدیر و مهدویت، بیعت غدیریان و ... . همچنین موارد الحاقی که مناسبت داشت، ازجمله: ویژهنامه غدیر، نامهای به علی(ع)، اگر غدیر نبود و ... آورده شده است. امید است مجموعه جَلَواتِ غدیری، در حد خود توانسته باشد در جهت تبلیغ و ترویج فرهنگ غدیر، قدمی برداشته باشد.
مصطفی نیلیپور
یکی از مهمترین تمایلات عالی انسانی که در آحاد بشر وجود داشته و وجود خواهد داشت، جستجوی یک ابرمرد و یک قهرمان است. قهرمان واقعی، انسانی ممتاز است که باید از نظر کمالات، بایستگیها و شایستگیهای لازم را نه در یک جهت، بلکه در جهتهای گوناگون دارا باشد.
این گمشدهای که انسان در جستجوی او است، وجودی مقدس، قابل تقلید و قابل الگوبرداری است و میباید از او اخذ قابلیتها کند و از این طریق، بهروزی را بدست آورد. انتخاب قهرمان و پذیرفتگی او بهعنوان موجودی شایسته و ممتاز و لایق پیروی، همیشه با یک کشش روحی نسبت به او با یک احساس پیوند عمیق و درونی همراه است.
این حقیقت که "حکومت آرمانی، حکومتی شکستخورده نیست" را با تبیین دو گفتمان علوی و گفتمان معاویهای مورد بررسی قرار میدهیم:
گفتمان حکومت علوی:
این گفتمان حالت سمبلیک و ایدهآلی ندارد؛ بلکه جنبه ارزشی، واقعی و حالتی، شدنی دارد. در این رابطه امام علی(علیه السلام) میفرمایند: من در تمام دوران حکومت و مبارزات، به خدا سوگند حتی یک دروغ به مردم نگفتم و چیزی را که به مردم مربوط میشود از آنان پنهان نکردم.
آیا برای بشریت خردشده و نگونسار امروز، جز شناختن و شناساندن ارزشهای متجلی در حضرت علی(ع) و پیروی از او راهی هست!؟ امروزی که ظلمات الحاد، زمهریر پوچی و هیچی، دوزخ اسراف و تکاثر، سرگردانی و یاوه سرایی جاهلیت مدرن، ارزشکشی، اباحهگری، خدا فراموشی، دنیادوستی، جهنم فقر و محرومیت، در آن ساری و جاری است، فقط راه و منطق حضرت علی(ع) نجاتبخش و راهگشاست.
گوشهای از فضائل و مکارم حضرت علی(ع) که به صورت جریان عظیمی از وجود مقدس ایشان در عرصه این عالم، ظاهر شده و همچون نَمی از یَمِ اقیانوس بی پایان علوی است را به طور فشرده بیان میکنیم:
1- ابرمردی که دشمنانش به فضیلتهای او اقرار کردهاند و برای آنان امکان منکر شدن مناقب او فراهم نشده است و نتوانستهاند فضائل او را پوشیده بدارند و تو به خوبی میدانی که بنیامیه که بر خاور و باختر جهان، پادشاهی میکردند، با تمام مکر و نیرنگ، در خاموش کردن نور درخشان علی(ع) کوشیدند، بر ضد او تشویقها نمودند، بر او عیب ها تراشیدند، بر منبرها علیه او سخنها گفتند، ستایشگران او را نهتنها تهدید کردند و به زندان افکندند و کشتند و از هر روایت و حدیثی که متضمن فضیلت او بود و یاد خاطره او را زنده میکرد، جلوگیری نمودند، حتی از نامگذاری کودکان، به نام علی(ع) سخت جلوگیری میکردند و همه این کارها بر عُلو مقام علی(ع) و برتری او افزود؛ همچون مشک و عبیری که هرچند پوشیده دارند، بوی خوش آن، فراگیر و رایحه دل انگیزش، پراکنده میشود و چون خورشیدی که با کف دستها و پنجهها نمیتوان نورش را پنهان کرد، و چون پرتو روز که بر فرض، چشم نابینایی آن را نبیند، چشمهای بیشماری آن را میبینند!.