جلوههای غدیری
غدیر یک اقدام سیاسی و حکومتی پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله) برای همیشه مسلمانان بوده است.
- غدیر یعنی شناسنامه و هویت شیعه از جهت حکومت دینی.
- غدیر یعنی معرفی امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) بهعنوان حاکم دینی که دولتسازی میکند.
- غدیر یعنی حکومتی زیر پرچم توحید و ولایت.
- غدیر یعنی انتصاب امیرالمؤمنین(ع) بهعنوان پیشوای دینی، سیاسی، حکومتی و قضائی.
- غدیر یعنی دولتسازی دینی به پیشوایی امامان معصوم.
- غدیر یعنی آشنایی با واقعیت حکومتداری دینی و سیره حکومتی و ادبیات سیاسی علوی.
- تجلی غدیر بهطور موقت و محدود، حکومت پنج ساله امیرالمؤمنین(ع) بود که باعث شد تا تئوریهای حکومت دینی تا اندازهای اجرا گردد.
- تجلی غدیر در حکومت هفت ماهه امام حسن(ع) بعدی از پیاده شدن غدیر بود.
- جمهوری اسلامی و ولایت فقیه، تجلی نسبی غدیر است.
تجلی کامل و همه جانبه غدیر هم از بعد تئوری و هم از بعد عملی، تنها در دولت مهدوی(ع) محقق میشود. در شب طولانی غیبت، وظیفه ما شیعیان، حفظ دستاوردهای این نهضت دینی(جمهوری اسلامی) با وجود تمام مشکلات آن میباشد و آن را بهعنوان بعدی از ابعاد غدیر باید دید و با بالا بردن ظرفیتها باید آن را زمینهساز حکومت جامعه غدیری مهدوی قرار داد.
حضرت علی(ع) در دوران بیست و پنج ساله امامت خود با صبر و حلم سیاسی و تدبیر بیبدیل خویش، کشتی اسلام را از غرق شدن در امواج فتنهها نجات دادند و در دوران پنج ساله حکومت خود که تجلی خاص غدیر بود و روزگاری پر از خاطره و مخاطره و با پیامهای اعتقادی و اخلاقی سیاسی و اجتماعی بود ذخیره بزرگی را برای بشریت تشنهی حکومت صالحان، بر جای گذاشتند.
حضرت علی(ع) در دوران بیست و پنج ساله امامت خود تنها بر مصیبت غصب خلافت توسط دشمنان، صبر کردند و رنج سکوتِ گریزناپذیر در برابر غاصبین خلافت را تحمل کردند؛ اما پس از بهدست گرفتن حکومت و قدرت، علاوه بر رنجوری از منافقین و نیز رنج صدارت طلبان معاند، رنج بیوفایی یاران و مدعیان تشیع، بهطور خاص آن حضرت را فوقالعاده آزار میداد. درحقیقت در این دوران سه رنج بزرگ بر حضرت علی(ع) تحمیل شد و بهجز اندکی از آنان، لیاقت همراهی و یاری آن حضرت را در مقام عمل و در میدان جهاد نداشتند و با بیتفاوتی یا قعود و یا مخالفت عملی، موجبیات آزرده خاطر شدن امیرالمؤمنین(ع) را فراهم کردند.
اینجاست که چرایی لزوم بازخوانی موشکافانه حوادث در دوره حکومت علوی روشنی میشود.
چرایی بازخوانی حکومت غدیری امیرالمؤمنین در پنجسال امامت ایشان:
1) مقابله با شعار انحرافی جدایی دین از سیاست، اساساً فلسفه غدیر، حاکمیت سیاسی دین میباشد. امارت امیرالمؤمنین(ع) معرفت معرفی ساختار حکومتی است و هیچ سیاستمدار حکیمی سیاست را از دین جدا نمیداند. عهدنامه مالک اشتر، خطبهها و نامههای فراوان حکومتی حضرت علی(ع) اصول سیاسی حکومت دینی را رقم میزند.
2) آشنایی شیعیان با واقعیت تلخ و خاطرات نظام اسلامی و چگونگی دفاع از حکومت شیعی.
3) درسآموزی حاکمان سیاسی و مدیران ارشد جمهوری اسلامی از تجربیات حکومتی امیرالمؤمنین(ع) و ضرورت بازخوانی سیره علوی در حکومتداری.
4) آشنایی با طیف مخالفان حکومت علوی مانند: گروههای متحجر، تندرو، سرمایهداران، اشراف، قدرتطلبان، قاعدین و ... .
5) غدیری بودن و غدیری ماندن، مستلزم جهاد، مقاومت، شجاعت، اطاعتپذیری ورود به صحنههای مخاطرهآمیز و گرفتار نشدن در دامهای دنیاطلبی.
6) آشنایی با انواع ترفندها و توطئههای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی دشمنان داخلی و خارجی برای ضربه زدن به ساختار حکومت دینی از جمله:
- استفاده از خواص برای رویارویی با آن حضرت(ع) مانند وارد کردن همسر پیامبر به عرصه ستیز با ایشان.
- ترور با زبان اصلی امیرالمؤمنین(ع) مانند مالک اشتر.
- تبلیغات منفی و تخریب چهره آن حضرت(ع) نزد تودهها و ترویج لعن امیرالمؤمنین(ع) بر منبر ها تا ۷۰ سال.
- تحمیل سه جنگ خانمانسوز جمل، صفین و نهروان توسط خود مسلمانان به حکومت علوی.
- تمرد سیاسی و اعلام خودمختاری افرادی چون معاویه که برچسب صحابی به خود زده بود.
- پناهنده شدن برخی از اصحاب خود فروخته به جبهه معاویه بهعنوان سرزمین امنیت و رفاه.
از این روی، ضرورتِ فهم این حقیقت که دفاع از فرهنگ غدیر و حکومت دینی الزاماً نیازمند هزینههای جهادی و قدرت روحی خاص برای پایداری و همراهی و ماندگاری این حکومت میباشد و میبینیم که در طول تاریخ پیدایش بشر بر روی این کره خاکی در مجموع ۳۰۰ سال حکومت دینی پس از هزاران قرن به طور پراکنده و محدود تجلی یافته، ولی به دلایل گوناگون دچار آسیب گردیده و مضمحل شده است و امروز که تنها ندای حکومت غدیری در ایران بهپاخاسته، در طول این ۴۰ سال انواع امواج فتنه و تحریم و تهدید بر آن هجمه آورده، ولی به فضل الهی و حمایتهای بیدریغ امام زمان(عج) و حضور امت وفادار ایران همچنان درخشان و پابرجا و بالنده بوده و خواهد بود.
ان شاء الله.
تنظیم و تدوین: مصطفی نیلیپور