این حقیقت که "حکومت آرمانی، حکومتی شکستخورده نیست" را با تبیین دو گفتمان علوی و گفتمان معاویهای مورد بررسی قرار میدهیم:
گفتمان حکومت علوی:
این گفتمان حالت سمبلیک و ایدهآلی ندارد؛ بلکه جنبه ارزشی، واقعی و حالتی، شدنی دارد. در این رابطه امام علی(علیه السلام) میفرمایند: من در تمام دوران حکومت و مبارزات، به خدا سوگند حتی یک دروغ به مردم نگفتم و چیزی را که به مردم مربوط میشود از آنان پنهان نکردم.
امام حسن(علیه السلام) از همان آغاز حکومت هفت ماهه خود1 و پس از بیعت مردم با وی، آهنگ پیکار با معاویه نمود. ایشان طی نامهای به معاویه اعلام کرد: اگر اراده جنگ داری من مهیای کارزارم.
معاویه پاسخ بسیار نامناسبی به نامه امام(علیه السلام) داد. مکاتبات ادامه پیدا کرد تا اینکه معاویه سپاهی گران گرد آورد و از سوی شام، مرکز حکومت خود، به عراق، مرکز حکومت امام(علیه السلام) گسیل داشت.
امام(علیه السلام) با تمام قوا به درگیری نظامی و برپا کردن کارزار پرداختند.