مواظب تابلوهای راهنمای زندگی خود باشیم

در مسیر تکاملی سازندگی ما انسان‌ها موانع، پیچ‌ها و گردنه‌های فراوانی وجود دارد. چاه‌ها و چاله‌های گوناگونی پیش روی هر انسانی ممکن است پدیدار شود. در این مسیر رهزن‌های فراوانی وجود دارد. راه رسیدن به قله آسان و راحت و نزدیک نیست. در هر قطعه راه باید با سرعت مناسب و کنترل‌های شایسته و با دقت و با توجه به تابلوهای راهنما حرکت کرد. قطعات جاده زندگی را نمی‌توان بدون بهره‌گیری از تجربیات آزمون پس‌داده‌ها طی کرد.

نمی‌توان فقط "آزمون‌ وخطا" را نقشه راه خود قرار داد و بر آن اساس، زندگی پرمخاطره را گذراند. نمی‌توان راه پر پیچ‌ و خم و پر گردنه و طولانی را تنها طی کرد.

همراهِ شایسته و بَرین می‌خواهد. دستگیری‌ها لازم است. هر کسی را نمی‌توان همراه برد و همراهی هر کسی را در مسیر سعادت، نباید به‌راحتی پذیرفت. نباید بی همرهی خضر این سفر پر دغدغه را طی کرد چراکه ظلمات است و باید از خطر گمراهی ترسید.

آسیب‌ شناسی دوره نوجوانی و جوانی و راهکارهای مقابله با آن

دوره نوجوانی و جوانی، حساس‌ترین، ارزشمندترین، سرنوشت‌سازترین و تربیت‌پذیرترین دوران زندگی هر انسانی است ولی در عین حال، این دوران می‌تواند آسیب‌پذیرترین مراحل زندگی هر انسان باشد.

• آیا به‌راستی جوانان عزیز ما تا چه اندازه به حساس‌ترین، ارزشمندترین، سرنوشت‌سازترین و تربیت‌پذیرترین دوران زندگی خود توجه دارند؟
• آیا همه جوانان ما به آسیب‌پذیرترین دوران زندگی خود، آگاهی مناسب دارند؟

اینجاست که در می‌یابیم که این دوران، مراقبت پذیرترین دوران حیات انسان است و شدیداً محتاج مراقبت، نظارت و تربیت "آگاهانه، عالمانه و عاقلانه" است؛ لذا مساله "خودیابی و خودپایی" در این دوران طلایی، ضروری‌ترین امر نسبت به تمام دوران زندگی انسان است. قبل از این‌که به آفت‌ها و آسیب‌های دوران نوجوانی و جوانی اشاره کنیم، ضرورت دارد به ویژگی‌های جوان تراز جمهوری اسلامی، که  از پختگی و بلوغ در جهات مختلفی برخوردار است، اشاره کنیم که عبارتند از:

اصول ثابت زندگی انسان‌ در هر عصر و هر نسل‌

در جهانی زندگی می‌کنیم که شاهد فراز و نشیب‌ها و تحولات گوناگونی بوده و خواهد بود. با رشد علمی و تحولات حیرت ‌انگیز تکنولوژی و شکوفایی استعدادها و رشد عقلانی انسان‌ها، دگرگونی‌های عدیده‌ای را ناظر هستیم.

این تغییرات و تحولات در حدی است که مناسبات انسانی و ارزش‌ها را نه ‌تنها تغییر داده، بلکه دگرگون و واژگونه کرده است. اینجاست که این سؤال مطرح می‌شود که آیا امکان دارد با توجه به متغیرات فراوان عالم، اصول ثابتی در زندگی انسان‌ها وجود داشته باشد؟

در جواب باید گفت قطعاً اصولی همچنان ثابت تا به امروز وجود داشته و دارد و تا پایان این جهان، وجود خواهد داشت؛ این اصول تغییر ناپذیرند و مردم برای تداوم زندگی سالم انسانی خود، باید به آن‌ها پایبند باشند و لازمه زندگی انسان، "کما هو حقه" رعایت، توجه و عمل به این اصول ثابت زندگی است و در غیر این‌صورت انسان‌ها با مشکلات و عوارض گوناگون و حتی غیرمنتظره‌ای مواجه می‌شوند که عموماً قابل جبران هم نبوده و جامعه و افراد آن را به "چه کنم چه کنم" مبتلا می‌نماید.