مصطفی نیلی‌پور

1- فرستادن جارچیان از جانب پیامبر(صلی الله علیه و آله) به اطراف مدینه برای خبر کردن سفر حجة الوداع که در حقیقت این سفر، همان حجة البلاغ بود؛

2- ارسال نامه از جانب پیامبر(ص) به یمن و نجران برای حضرت علی(علیه السلام) که از آنجا به جمع حجاج غدیر(در مکه) بپیوندند؛

3- دعوت از حجاج بین مکه و مدینه برای پیوستن به حجاج غدیر؛

4- دعوت عمومی از مردم مناطق مختلف پهنه اسلامی، برای سفر حج که که سفر حج امسال، سفری ویژه است؛

5- ایراد چند خطابه و سخنرانی توسط پیامبر اعظم(ص) در مکه، عرفات، منا و مسجد خیف درباره جایگاه حضرت علی(ع) و فضایل ایشان؛

6- برگزاری مراسم سلام به حضرت علی(ع) به‌عنوان امیرالمؤمنین در مکه؛

7- اعلان حضور در سرزمین غدیر برای همگان، توسط بلال به دستور پیامبر(ص) و حرکت برای انجام مراسم غدیر؛

8- انتخاب محل مناسب غدیر قبل از تقاطع جاده‌ها و قبل از پراکنده شدن حجاج مناطق مختلف؛

9- انتخاب سلمان، ابوذر، مقداد و عمار برای ساختن منبر، در آن بیابان، با کیفیت خاص؛

10- ایراد خطابه و سخنرانی با ترتیب و عناوین خاص(پیامبر گرامی اسلام(ص) که عموما سخنانش معروف قصارالکلام بود، ولی در جریان غدیر، بیشترین و طولانی‌ترین سخنان را ایراد نمودند)؛

11- قرار گرفتن پیامبر اکرم(ص) و حضرت علی(ع) بر فراز منبر، در آغاز سخنرانی و خطابه؛

12- بستن عمامه سحاب(عمامه ویژه رسول خدا) بر سر حضرت علی (ع) به‌عنوان اعلان نیابت و خلافت ایشان؛

13- بلند کردن دست حضرت علی(ع) و نشان دادن او به همه مخاطبین، به‌عنوان خلیفه بلافصل خود؛

14- بیعت گرفتن از همه مردم، به طور عمومی(بیعت لسانی،بیعت قلبی و بیعت یدی)؛

15- بیان فضائل حضرت علی(ع) به طور مکرر در طول خطابه؛

16- استشهاد گرفتن بیش از پنجاه آیه از قرآن کریم در رابطه با ولایت حضرت علی(ع)؛

17- حضور فعال حضرت جبرئیل در میان مردم و به رویت رسیدن او توسط بسیاری حتی خلیفه دوم؛

18-  تعیین دوازده امام معصوم(ع) توسط پیامبر اکرم(ص) تا روز قیامت و تعیین تکلیف مردم در طول تاریخ؛

19- اشاره صریح چندباره به منجی عالم بشریت، حضرت مهدی(عج) در آخرالزمان به‌عنوان آخرین امام معصوم(ع)؛

20- دستور پیامبر به تبریک گفتن همه مردم، به حضرت علی(ع) به‌عنوان خلیفه و جانشین ایشان؛

21- تدارک بیعت کردن همه مردان و حتی همه زنان حاضر، در طول سه روز، در آن بیابان؛

22- سرودن اشعار غدیر، توسط حسّان بن ثابت، آن شاعر ولایت، در منقبت حضرت علی(ع)؛

23- تدارک دو خیمه بیعت جداگانه به نام پیامبر(ص) و حضرت علی(ع) و انجام بیعت، با ترتیب خاص، و گفتن السلام علیک یا امیرالمؤمنین، پس از دست دادن با ایشان؛

24- اتمام حجت‌های جهانی در غدیر به شکل‌های گوناگون که همه مردم موظف هستند تا نسل به نسل و سینه به سینه، پیام غدیر را ابلاغ نمایند.

تلخی‌های غدیر:

1- نوشتن صحیفه ملعونه اول، کنار کعبه توسط پنج نفر: سعد معاذ، عمر، ابوبکر و دونفر به نام بشیر بن سعید و اسعد بن حضیر از انصار(که مضمون آن منع خلافت حضرت علی(ع) یعنی عبور از علی (ع) بود)؛

2- برنامه‌ریزی عده‌ای از منافقین، جهت برهم زدن غدیر و رفتن به سوی جُحفه و بازگرداندن آنان توسط پیامبر(ص)؛

3- مباهله ای در غدیر، یعنی حارث فهری که در این مراسم، تحمل خلافت حضرت علی(ع) را نداشت، با اصرار از پیامبر(ص) درخواست نزول عذاب نمود؛ چراکه تحمل شنیدن ولایت حضرت علی(ع) را ندارد؛ که همان لحظه، عذابی نازل، و به هلاکت رسید(معجزه الهی در غدیر): سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ - درخواست کننده‌ای عذابی را که واقع شدنی است درخواست کرد(سوره المعارج، آیه 1)؛

4- حضور چهارده نفر از سران سقیفه بر فراز کوه هَرﹾشی در تاریکی شب، در مسیر بازگشت پیامبر(ص) و توطئه برای قتل پیامبر خدا(ص) که با امداد غیبی الهی، این توطئه خنثی گردید؛

5- تنظیم متن سه صفحه‌ای که به نام صحیفه ملعونه دوم یاد شده است که در آن پیش‌بینی‌های غصب خلافت حضرت علی(ع) پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) بعد از ورود به مدینه(در منزل ابوبکر) تدارک شده بود.

تنظیم و تدوین: مصطفی نیلی‌پور