مصطفی نیلی‌پور

من اعتبار انسانم.

من پردازش کننده اطلاعاتم.

من فصل ممیز انسانم، دیگر موجودات عالم حتی فرشتگان از من بی‌نصیب‌اند!

من توقف و سکون و ایستائی را برنمی‌تابم!

من پیشرفت و تعالی و بالندگی را برای انسان‌ها به ارمغان آورده‌ام!

من اندیشه‌ام، من نماینده‌ی مدبّر هستی، پروردگارم.

من اندیشه‌ام، آئینه‌ای زلال و شفافم(حدیث علوی)؛

در پرتو وجودم، معرفت‌ الله حاصل می‌شود.

من، سرعت، سبقت و استقامت در کارهای نیک را گام‌های ترقی و تعالی می‌شناسم(آیات قرآن).

من خوش‌ منظرم و بهره‌های گوناگونی به انسان‌ها بخشیده‌ام!

من در سیر معلوماتِ موجود، مجهولات را مکشوف می‌سازم.

من اندیشه‌ام، می‌شناسیَم

من حقیقت‌خواه و حقیقت‌گرا هستم، حقایق را پیش راه انسان‌ها می‌گذارم؛ باطل خواه نیستم.

من تکاپوگر ذهن، جولان دهنده و تحرک‌ بخش آن به سوی مقاصد و اهداف بلندم.

من خاطرات را به کار می‌گیرم و تحفه‌ای جدید به انسان‌ها عرضه می‌کنم.

من طراوت ‌بخش حیات و رونق دهنده‌ی زندگیم.

من اندیشه‌ام، می‌شناسیَم

من از تجارب گذشته، توشه برمی‌گیرم و حلّال مشکلات می‌شوم.

من کلید کشف مجهولاتم، من مفتاح علومم.

من نقطه شروع بینائی درونی هر انسانم.

من روح عبادتم

من الهام ‌بخش راه‌های سعادتم

من اندیشه‌ام، می‌شناسیَم

من علم‌آفرین، هنرآفرین، کارآفرین و سلامت آفرینم.

من اندیشه‌ام و با حسنِ اختیارِ انسان سازگارم و می‌توانم خدمت‌رسان باشم.

من از القائات شیطانی، وسوسه‌ها و حیله‌گری‌ها سخت بیزارم و با تقارن آنان با سوء اختیار بشری فسادانگیز می‌شوم.

من از کجراهه‌ها بدورم، ولی بی‌توجهی و رها کردنم آسیب‌رسان است.

من از عجله و شتاب، گریزانم و با تأمل، دقت و فرصت‌ها خوب می‌سازم.

من اندیشه‌ام، می‌شناسیَم

من عافیت‌طلبی، پرخوری، پرخوابی و پرحرفی را آفت بالندگی خود می‌دانم.

من از هرگونه جهالت و غفلت بیزارم، دوستدار بصیرت و آگاهی‌ام و آنها مایه حیات من‌اند.

من اندیشه‌ام و تا پایان عمر، همچنان در راه سعادت و موفقیت انسان می‌کوشم.

من اندیشه‌ام، می‌توانم انسان را به خواست خداوند به "اعلی علیّین" برسانم و به خواست نَفسَت، تو را به "اسفل‌ سافلین" می‌رسانم(سوره تین).

من اندیشه‌ام، من دین آشنایَم، هرگز دین‌گریز نیَم، در معرض آفات که قرار گیرم، با دین مشکل پیدا می‌کنم.

من تفکرم، من تدبرم، من شعورم، من معرفتم، من حکمتم، من رأیم، من فهمم، من درایتم، من عرفانم، من ادراکم، من دَرکَم، من بصیرتم، مرا با این عنوان‌ها می‌خوانند.

من اندیشه‌ام، من موعظه پذیرم و با آن انس فراوانی دارم، مرا سالم نگه‌دار.

من با سوال آشنایَم، چراکه مرا رشد می‌دهد.

من با قرآن زنده‌ام، چون‌که حیات جاودان می‌یابم.

من اندیشه‌ام، شب و روز، اینجا و آنجا، سفر و حَضَر نمی‌شناسم.

من دوستدار ذکرم، او مرا ماندگار می‌سازد،

(این قدر گفتیم باقی فکر کن   فکر اگر راکد بود رو ذکر کن مثنوی معنوی).

و تو می‌دانی که مُهمَل نیستم، در این جهان آمده‌ام که صالح باشم و صالح پرور.

من در پرتو سکوتِ معنی‌دار، رشد می‌یابم.

از هرگونه زیاده‌گویی بیزارم.

تعهد داشتم در خدمت آسایش، پیشرفت، فضیلت، عدالت و سلامتِ انسان‌ها باشم، ولی مافیای قدرت و ثروت حاکم بر جهان و دانشمندان خودخواه از من سوء استفاده‌ها نمودند. آسیب‌های جبران‌ناپذیری بر بشریت وارد آوردند.

من هوشمندم و انتظار دارم انسان‌ها مرا در همان راهی که خالق اندیشه‌ها برایم مقدر کرده ‌است از من بهره جویند.

به امید آن روز که آن روِز ظهورِ مهدی آل‌محمد(عج) است.

منابع: برخی آیات و روایات و کتب معتبر

تهیه وتنظیم: مصطفی نیلی‌پور